IQBOL MIRZO
O‘ZBEKISTON XALQ SHOIRI
ОЙДАН ТУШГАН ЭМАС
Ҳеч кимни бахт ўз-ўзидан қучган
эмас,
Қуш ҳам кўкка машаққатсиз учган эмас.
Ойдин тунлар, осойишта, тиниқ тонглар
Ойдан тушган эмас, кўкдан тушган эмас.
Мевасин еб, боғини ҳам
сўраб қўйгин,
Керак бўлса, боғ
атрофин ўраб қўйгин.
Ниҳолларнинг
кокилларин
тараб қўйгин,
Озодлик ҳам, ободлик ҳам
ўзи келмас,
Ойдан тушган эмас, кўкдан тушган эмас.
Бу бинолар қайдан бино бўлди экан?
Ким боболар қаддин расо қилди
экан?
Нечук бизни бугун дунё билди экан?
Озодлик ҳам, ободлик ҳам
ўзи келмас,
Ойдан тушган эмас, кўкдан тушган эмас.
Эртакларда мўъжизалар сеҳр
сабаб,
Гулу гиёҳ
кўкаргайдир
меҳр сабаб.
Тафаккурнинг ҳурлигига
недир сабаб?
Озодлик ҳам, ободлик ҳам
ўзи келмас,
Ойдан тушган эмас, кўкдан тушган эмас.
Ўн саккизга кирган йигит сўзига боқ,
Юзига боқ,
олов ёнган кўзига боқ.
Бу энг буюк хазинадир, дўстим, бироқ
Озодлик ҳам, ободлик ҳам
ўзи келмас,
Ойдан тушган эмас, кўкдан тушган эмас.
Шижоатнинг, жасоратнинг маҳсули
бу,
Ироданинг, заковатнинг маҳсули
бу,
Улуғ
Инсон танлаб олган ҳақ йўли бу,
Ўзбекистон, бундайин бахт ўзи келмас,
Ойдан тушган эмас, кўкдан тушган эмас.
AYDAN İNMEMİŞTİR
Hiç
kimseye
baht
kendiliğinden gelmez,
Kuş bile göğe
zahmetsiz uçmaz.
Aydın gece,
huzur, berrak sabahlar
Aydan inmemiştir,
göklerden inmez.
Meyvesini yeyince
bahçesini sor,
Gerekirse
bahçenin etrafını sar.
Fidanların kâküllerini
tara da gör,
Özgürlük de,
refah da kendiliğinden gelmez,
Aydan
inmemiştir, göklerden inmez.
Bu binalar nasıl
yükseldi acaba?
Kim ataların
boyunu dimdik etti acaba?
Dünya bugün bizi
nasıl tanıdı acaba?
Özgürlük de,
refah da kendiliğinden gelmez,
Aydan
inmemiştir, göklerden inmez.
Masallarda mucizeler
sihirledir,
Çiçek ile bitkiler
de yeşeriyor sevgiyle.
Düşüncenin
özgürlüğüne sebep nedir?
Özgürlük de,
refah da kendiliğinden gelmez,
Aydan
inmemiştir, göklerden inmez.
On sekiz yaş
delikanlının sözüne bak,
Yüzüne bak, alev
ateş gözüne bak.
Bu en büyük
hazinedir dostum, fakat
Özgürlük de,
refah da kendiliğinden gelmez,
Aydan
inmemiştir, göklerden inmez.
Cesaretin, cesurluğun
ürünüdür bu,
İradenin, zekâvetin
ürünüdür bu,
Ulu İnsan’ın
seçtiği hak yoludur bu,
Özbekistan,
böyle bir baxt kendiliğinden gelmez,
Aydan
inmemiştir, göklerden inmez.
ЯГОНАСАН
Тупроғингда даҳолар хоки,
Ул соҳиби дунёлар хоки.
Боболарки, улуғ
чинордек,
Момоларки, Қутлуғ
Нигордек.
Чинорларки, бешиклар бўлган,
Келажакка эшиклар бўлган.
Сен онасан, муқаддас Ватан!
Ягонасан, муқаддас Ватан!
Хазинамсан, тахтим ўзингсан,
Қиёси йўқ
бахтим ўзингсан.
Ер юзининг жаннати сенсан,
Яратганнинг санъати сенсан.
Жаннатбоғим, ҳазраттоғимсан,
Меҳробимсан,
саждагоҳимсан.
Сен онасан, муқаддас Ватан!
Ягонасан, муқаддас Ватан!
Манглайдаги Дурри Акбарим,
Не кўзларни олган гавҳарим.
Қора ният, ғараз сўзлардан
Асрагаймиз ёмон кўзлардан.
Кўксим ичра юрагим – тумор,
Бу туморда қутлуғ
номинг бор.
Сен онасан, муқаддас Ватан!
Ягонасан, муқаддас Ватан!
YEGANESİN
Toprağında
dahilerin izleri,
O sahib-i
âlemlerin tozları.
Atalar ki ulu
çınarlar gibi,
Analar ki Kutlu
Nigâr misali.
O çınarlar ki
beşikler olmuş,
Geleceğe nice kapılar
olmuş.
Sen bir anasın,
mukaddes Vatan!
Yeganesin,
mukaddes Vatan!
Hazinemsin,
tahtım sensin,
Emsalsiz bahtım da
sensin.
Yeryüzünün
cenneti sensin,
Yaradanın
sanatısın sen.
Cennet bahçem,
aziz dağım,
Mihrap yerim,
secdegâhımsın.
Sen bir anasın,
mukaddes Vatan!
Yeganesin,
mukaddes Vatan!
Alnımdaki en
parlak incim,
Nice gözleri
almış cevherim.
Kara niyetli,
kinli sözlerden
Koruruz seni
kötü gözlerden.
Göğsümdeki
kalbim – muskamdır,
Bu muskada kutlu
adın vardır.
Sen bir anasın,
mukaddes Vatan!
Yeganesin,
mukaddes Vatan!
