Вақиф Аслан
Vaqif Aslan
Онам, мен шаҳид бўлдим...
Онам, мен шаҳид
бўлдим...
Шаҳидлик қандай бўлур –
мен шунга шоҳид бўлдим.
Юртимга қурбон қилдим,
ширин жонимни, онам.
Суғордим тупроғимни
қизил қонимла, онам.
Шоҳона тур, қаддинг
тут,
кўзингни артгин, онам.
Оловдай ёнма, сира,
мағрур тур, аза тутма.
Онам, ҳайр-дуо қил,
қасосимиз олинсин.
Юртнинг ҳар одимида
мадҳиялар янграсин.
Тикилсин байроғимиз
қонимиз оққан жойга.
Ўқлар тўқнашган сари
чақмоқлар чаққан жойга.
Унда қоним тўкилган
тупроққа қўйиблар бош
йиғласанг ҳўнграб, онам,
инграсанг ич-ичингдан.
Олган сари ҳалоллик
хоку тупроқ, тошлардан.
Онам, ўсиб чиқаман
сенинг кўз ёшларингдан.
Озарбайжон тилидан Маъруфжон Йўлдошев