Shunday insonlarni ko‘rdimki, kiygani kiyimi yo‘q; shunday kiyimlarni ko‘rdimki, ichida inson yo‘q.
Dengiz it tekkani bilan bulg‘anib qolmaydi. Quyosh ham puflaganing bilan so‘nib qolmaydi.
Yo‘ldagi shu tuya o‘rkachidek tepalikdan shikoyat qilyapsan, oldingdagi qanchadan qancha dovonlarni o‘ylamayapsanmi?
Ko‘ldagi suv necha bor almashdi, ammo yulduzlarning aksi aslo o‘zgarmadi.
Til qozonning qopqog‘iga o‘xshaydi. Qozonda nima pishayotganini qopqoq ochilgach bilasan.
So‘zning ichidagi marjonlarni olmoq istasang, harflardan iborat qobiqni sindir.
Til ariqchadek gap, ma'no esa dengizdir. Dengiz ariqchaga qandoq sig‘sin, axir?
Oqilning ozori, johilning maqtovidan afzaldir.
Ilmga erishgan kishining oyoqlari qanotga aylanadi.
Davomini quyidagi sahifada:
http://www.marufjonyuldashev.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder