Ичимни кемираётган сўзлар
Ичимни
кемираётган сўзлар бор.
Бир
жойга келиб жумлага айланишдан қўрқаётган сўзлар, худдики чумоли инига оёқ-қўли
боғлиқ ҳолда ётқизиб қўйилган ва чумолилар қасосига дош беролмай ҳайқираётган
Маркус мисоли.
Маркуснинг
ҳайқириғи ва уммонлар аро кўтарилган тўфонлар мисоли...
Маркусни
тинглаяпман, бурнидан қулоқларидан ичкарилаб бораётган жаҳлдор чумолилар билан
бирга унинг мияси томон кириб боряпман.
Мен
адоқсиз манзилга яқинлашган сари узоқлашиб боряпти сўзларим.
Улар
аслида меникимиди?
Кимнинг
омонатини ташидим меники дея?!
Мен
йўқлик аро адашиб, азоб чекаётган пайтда ёрдамга келмаган сўзларни нима қилдим
елкамда ташиб?
Ҳали
манзилгача яна анча йўл бор.
Яна
қанча тўлқинлар, қанча ёруғликлар, қанча зиёсиз тунлар бор, қанча нафас, қанча
овоз керак менга ҳамнафас.
Аммо
бу йўлда яна қанча сўз мени тарк этади, қанчаси мен билан судралади сассиз
садосиз...
Маркусни,
чумолиларнинг инсоният устидан қасоси рамзига айланган бечора Маркусни
тинглайман.
Унинг
миясида ғалабадан маст наъра тортаётган чумолилар билан бирга.
Атрофимда
зулмат қуюқлашиб бормоқда мен ичкарилаган сари, теранроқ боққан сари йўқлик
қаърига сингиб бораётган кўлкалар, сўзларнинг соялари, фикрларимнинг
кўланкалари, товушларсиз, маъноларсиз қипяланғоч бечора сўзлар, жумлага
айланмоқ эди нияти, кўнгилларга опойдин тонгларни, субҳи содиқ саодатини
муждаламоқ эди мақсади...
Энди
эса уммонга етолмай саробларга айланган жилғалар мисоли миянинг ва етти ёт
бегона бир жасаднинг мия йўлакларида, тубсиз қоронғузорда ёлғиз ўлимга маҳкум.
Ичимни
кемираётган сўзлар бор...
Маъруфжон Йўлдошев
14.04.2020
“...bechora so’zlar, jumlaga aylanmoq edi niyati...”
YanıtlaSilкўнгилларга опойдин тонгларни, субҳи содиқ саодатини муждаламоқ эди мақсади...
Sil