Метин Олтиўқ

Метин Олтиўқ

(14 март 1940, Бергама, Измир -  9 июнь 1993, Aнқара) 

Машҳур турк шоири ва ёзувчиси Метин Олтиўқнинг ўзига хос назмий дунёси бор. Мен унинг шеърларини кўп ўқидим. Ҳузур билан ўқидим. Шоирдан миннатдор бўлиб ўқидим. Унинг шеърларини ўзбек тилига таржима қилишни орзулаб ўқидим. Таржима қилсам эди, дея-дея ўқидим. Сизга илингим келиб ўқидим. Бироқ таржима қилолмадим. Ишонинг бунга тайёр эмас эканман. Бугун унинг туғилган куни. Уни эслаб-ёдлаб ўқидим. Эркин Воҳидовнинг "Камтарлик" шеърига ўхшаган бир шеърини ва (таржимаси осонлиги учун) яна бир шеърини саҳифага қўйдим. Келгусида унинг чуқур фалсафий шеърларини албатта ўгираман. Ишонинг унинг шеърлари сизга ҳам манзур бўлади. Бугунчалик эса қуйидаги икки шеъри ва унинг "Тушларим" деб номланган шеърига басталанган муҳташам қўшиқ билан шоирни ёд олайлик.   

НЕГА

нега

доим

бўш

бир

пиёлага

эринмасдан

эгилади

чойнак? 

ОВОЗИНГНИ МАЙИН ЎР

Сўзла, тинмасдан сўзла

Овозингни майин ўр

Севгинг ила яшнасин

Маънолари бирма-бир.

Қара, сўзларни кўргин

Навбат кутишар, тайин

Сўзла, тинмасдан сўзла

Ишқ ва ҳаёт яшнасин

Тишларинг инжусидан.

Исмим кутар, унутма

Мен билан бирга кутар

Овозингга мунтазир.