Halime Hudayberdiyeva

HALİME HUDAYBERDİYEVA

Halime Hudayberdiyeva 17 Mayıs 1947'de Özbekistan'ın Sirderya vilayetine bağlı Bayavut ilçesinde doğdu. Şiir kitapları: "İlk Sevgi" (1968), "Ak Elmalar" (1973), "Çiçek Bahçesi" (1974), "Sırtımı Dayadığım Dağlar" (1976), "Dede Güneş" (1977), "Sıcak Kar" (1979), "Sadakat" (1983), "Kutsal Kadın" (1987), "Kalbimin Dertli Noktaları" (1991), "Horluk Odu" (1993), "Bu Günleri Görenler Var" (1994), "Tomris'in Söyledikleri" (1996), "Yoldayım" (2005) ve seçme şiirlerinden oluşun birkaç kitabı bulunmaktadır. Ödülleri: Hamza Devlet Ödülü (1990), Özbekistan Halk Şairi (1992)  

UNUTMAZ

Unutmaz beni bahçem.

Usman Nasır.

Herkes unutsa bile,

Yer ve Sema unutmaz.

Gözümü açtığımda

Göz bebeğim unutmaz.

Şiirden gelir şan, şöhret,

Bazen gelir mutluluk,

Bazen gider mutluluk.

Onurla direndik biz:

Hedefine dosdoğru

varmış oklar unutmaz.

Gördük hep yakınanı,

Sadakadan sevineni,

“Allah!” diye dileneni

Gönlü toklar unutmaz.

Kıldan ince olsak da,

Fil olduk savaşlarda.

Kül olduk erk yolunda,

Kalan korlar unutmaz.

Tufanlarda ısındık,

Bal diye buzlar yuttuk,

Dudaklar izini öptük

Türkün tuğu unutmaz!